Արագածոտնի մարզի Ամբերդ գյուղի բնակաիչ Գևորգ Եղիազարյանը հայրենասիրության մղումով կամավոր է մեկնել Արցախ համագյուղացի ընկերների հետ միասին սեփական ավտոմեքենայով։ Հատկանշական է, որ Գևորգի հայրը արցախյան հերոսամարտում հայրենիքը պաշտպանելու ժամանակ է զոհվել 1994 թ․։

Ջրականում՝ (Ջաբրայիլում) թեժ մարտերի ընթացքում, արկի պայթյունից կորցնում է իր ընկերոջը, լուրջ վնասվում է Գևորգի ոտքը, վերջինիս շտապ տեղափոխում են հիվանդանոց։

Գևորգն ապրում է կիսաքանդ տանը՝ կնոջ, մոր, հաշմանդամ եղբոր և երեք անչափահաս երեխաների հետ։
Մայրը թոշակառու է, եղբայրը՝ խուլ ու համր, կինը չի աշխատում, քանի որ երեխաները անչափահաս են։

Ընտանիքի ողջ հոգսը ընկած էր Գևորգի ուսերին՝ նախքան վիրավորվելը։ Ծանր վնասվածքի հետևանքով մոտակա երկու տարում պարզապես անհնար է Գևորգի աշխատելը՝ ընտանիքի մինիմալ կարիքները հոգալու համար։