«Կարիքի պատմություններ» աջակցության ծրագիր


Հիմնադրամի «Կարիքի պատմություններ» աջակցության ծրագրի հիմնական շահառուներն են կարիքի մեջ գտնվող սոցիալապես անապահով անձինք՝
• միայնակ ծերերը և թոշակառուները
• ապրուստի միջոցներ չունեցող քաղաքացիները
• հատուկ կամ բարձր ֆինանսական միջոցներ պահանջող հիվանդություններ ունեցող անձինք` հատկապես երեխաները
• ֆիզիկական/մտավոր աշխատանքի հետ անհամատեղելի վիրավորում ստացած զինվորները
• զոհված կամ անհայտ կորած զինվորների ընտանիքները
• պատերազմի հետևանքով մշտական բնակության վայրը փոխած և օգնության կարիք ունեցող քաղաքացիները
• և անհապաղ աջակցության անհրաժեշտություն ունեցող այլ ընտանիքները

Ծրագիրն իր մեջ ներառում է հետևյալ օգնությունների տեսակները և ոչ միայն.
• առողջապահական աջակցություն՝ դեղորայքի և բուժման ծախսեր
• սնունդ
• կոմունալ վճարներ
• հագուստ և կոշիկներ
• առաջին անհրաժեշտության պարագաներ

Ծրագրի դոնորները

Ընթացիկ նախագծեր


Card image cap
Իրենց տունը հայտնվեց մեկ այլ երկրում
19/12/2020

Ասկերանի շրջանի Ավետարանոց գյուղի բնակչուհի՝ Սիլվա Սարգսյանի ընտանիքը պատերազմի սկսվելուց 3 օր անց գալիս է Հայաստան՝ ժամանակավոր բնակության համար:
Սիլվան աշխատել է Ավետարանոց գյուղի մանկապարտեզի տնօրեն և միաժամանակ դպրոցում դասավանդել է ինֆորմատիկա առարկա:
Սիլվան իր երկու դուստրերի և երկու անչափահաս թոռնիկների հետ այժմ ժամանակավոր կացություն է հաստատել հյուրատներից մեկում ։
Իր ամուսինն ու տղան այժմ գտնվում են Ստեփանակերում։ Տղան՝ Արմանը, սովորում է Արցախի պետական համալսարանում, որպես տնտսագետ և շուտով ենթակա կլինի զորակոչի։
Սիլվայի ամուսինն ֆիզկուլտուրայի ուսուցիչ է ու այժմ չի աշխատում, իսկ երկու դուստրերն ունեն բարձրագույն կրթություն, ավագ դուստրը՝ Անին, տուրիզմի մասնագետ է, իսկ կրտսեր դուստրը՝ Անիտան, իրավաբան է։
Այս դժվարին օրերին՝ կորցնելով իրենց տունն ու աշխատանքը, Սիլվայի ընտանիքն ունի մեր աջակցության կարիքը՝ բնակարանի և ապրուստը վաստակելու հարցում։

Card image cap
Օգնենք զոհված հերոսի ընտանիքին
17/12/2020

Աշոտ Սարգսյանի ընտանիքը Արցախյան մարտերի ընթացքում Մարտակերտի շրջանի Նոր Սեյսուլան գյուղից տեղափոխվում է Թալինի Եղնիկ գյուղ:
Նրանց որդին՝ Արմանը, ով կռվում էր Ադրբեջանի սանձազերծված ռազմական գործողությունների դեմ, հերոսաբար ընկավ Մարտակերտի թեժ մարտերում:
Քանի որ իրենց բնակավայրը՝ Մարտակերտի շրջանի Նոր Սեյսուլան գյուղը հանձնվում է հակառակորդին, նոյեմբերի 17-ին Աշոտը իրենց գյուղից կարողանում է նաև բերել իր պահած ընտանի կենդանիներին:
Աշոտը զբաղվում է անասնապահությամբ և Եղնիկ գյուղում նա փորձում է կառուցել անասնագոմ, սակայն ֆինանսական միջոցները այլևս չեն բավականացնում տանիքը և հատակը կառուցելու համար:
Որպեսզի Աշոտը կարողանա կազմակերպել ընտանիքի ամենօրյա ապրուստը, Մենք Հայ Ենք Միասնական Բարեգործական Հիմնադրամը Աշոտ Սարգսյանին ընդգրկում է իր շահառուների ցուցակում:
Այսպիսով անասնագոմի շինարարական աշխատանքները ավարտին հասցնելու համար անհրաժեշտ է ձեռք բերել շինանյութ, որից հետո կվերանորոգվի անասնագոմի տանիքը և կունենա բետոնե հատակ:
Մենք հրավիրում ենք մեր բարի և սրտացավ հայրենակիցների ուշադրությունը Սարգսյանների ընտանիքին:
Օգնելով նրանց՝ ընտանիքը կկարողանա վաստակել իր հանապազօրյա ապրուստը Եղնիկ գյուղում:

Card image cap
Նաիրայի և Քրիստինեի ընտանիքները հայտնվում են դրսում
11/12/2020

Նաիրա և Քրիստինե քույրերի ընտանիքներն ապրում են բարեկամներից մեկի տանը Երևանի Սարի-թաղ թաղամասում։ Քրիստինեն Մարտակերտի Կոճողոտ գյուղից է, Նաիրան Մարտակերտի Մաղավուզ գյուղից։
Նրանց ամուսինները Արցախում են՝ համագյուղացիների հետ միասին պաշտպանում են Մաղավուզ և Կոճողուտ գյուղերի սահմանները։ Նրանց տները լուրջ վնասվել են ռմբակոծությունների արդյունքում։ Քրիստինեն ունի չորս անչափահաս երեխա, Նաիրան՝ երկու անչափահաս երեխա։ Նրանք բոլորը բնակվում են բարեկամի կողմից հատկացված փոքր տանը։ Քրիստինեի և Նաիրայի ընտանիքները պետք է վարձով տուն գտնեն, ինչն այս պահին անհնար է, քանի որ չունեն աշխատանք և գտնվում են ֆինանսական ծանր վիճակում։ Քրիստինեն մասնագիտությամբ դեղագործ է, Նաիրան՝ բանասեր։
Բացի կենցաղային անհրաժեշտ պարագաներից՝ Քրիստինեն դեղերի կարիք ունի, քանի որ գլխի տրավմա է ստացել։

Card image cap
Գևորգի ցուցաբերած քաջության պատմությունը
26/11/2020

Արագածոտնի մարզի Ամբերդ գյուղի բնակաիչ Գևորգ Եղիազարյանը հայրենասիրության մղումով կամավոր է մեկնել Արցախ համագյուղացի ընկերների հետ միասին սեփական ավտոմեքենայով։ Հատկանշական է, որ Գևորգի հայրը արցախյան հերոսամարտում հայրենիքը պաշտպանելու ժամանակ է զոհվել 1994 թ․։

Ջրականում՝ (Ջաբրայիլում) թեժ մարտերի ընթացքում, արկի պայթյունից կորցնում է իր ընկերոջը, լուրջ վնասվում է Գևորգի ոտքը, վերջինիս շտապ տեղափոխում են հիվանդանոց։

Գևորգն ապրում է կիսաքանդ տանը՝ կնոջ, մոր, հաշմանդամ եղբոր և երեք անչափահաս երեխաների հետ։
Մայրը թոշակառու է, եղբայրը՝ խուլ ու համր, կինը չի աշխատում, քանի որ երեխաները անչափահաս են։

Ընտանիքի ողջ հոգսը ընկած էր Գևորգի ուսերին՝ նախքան վիրավորվելը։ Ծանր վնասվածքի հետևանքով մոտակա երկու տարում պարզապես անհնար է Գևորգի աշխատելը՝ ընտանիքի մինիմալ կարիքները հոգալու համար։